مشروعیت های روشنفکرانه برای قاتلان کودکان غزه

این روزها آدم های خیلی روشنفکری را می بینم که به هنگام محکومیت کشتارمردان و زنان و کودکان بی گناه در غزه ،حتما لازم می بینند که اول حماس را محکوم کنند چرا که اول یک راکت پرتاب کرده است که موجب کشته شدن یک اسرائیلی شده است و حالا به جای اینکه بگویند: جنگ در غزه باید متوقف شود ،می گویند :حماس هم تقصیر داشت که یک راکت پرتاب کرد.وقتی اسرائیل یک مدرسه یا مهدکودک را مورد حمله هوایی و زمینی قرار می دهد و دهها نفر کشته می شوند ،یادشان نمی رود که اول بگویند :البته حماس هم محکوم است که در مهدکودک و دبستان خود را پنهان می کند.بله !درست است چون احتمالا و فقط احتمالا یک عضو حماس در مهدکودکی پنهان شده ،پس اسرائیل چاره ای ندارد که آن مدرسه و مهدکودک را بطورکلی تخریب کند و هرکس را آنجاست بکشد. استدلال خیلی محکمی است !
در همین حال که این روشنفکرهای محترم این حرفها را می زنند ،حتی برخی از گروههای حقوق بشری در خود اسرائیل تظاهرات به راه می اندازند و جنایت های دولت خود را در غزه محکوم می کنند و زنان اسرائیلی در کنار زنان فلسطنی بدون هیچ پیش محکومیتی [خواستار یک صف آرایی جهانی برای پایان دادن فوری به این اقدام بلاهت بار اسرائیل در غزه می شوند.->http://www.irwomen.info/spip.php?article6709]آیا بهتر نیست فعلا همچون مادران اسرائیلی و فلسطینی فقط صلح را فریاد بزنیم.ضروری تر این نیست که اول کشتار انسانها متوقف شود و بعد هرچقدر خواستیم در باره اینکه یک طرف مقصر است و یا هر دو طرف و یا هیچ کدام بحث و تحلیل کنیم؟

یکی از دوستانم مطلبی را در همین باره به قلم یک نویسنده یهودی برایم فرستاده است که دلم می خواهد شما را هم در خواندنش با خودم شریک کنم.
نام این نویسنده میشل وراشاوسکی، نویسنده، روزنامه نگار، و سیاستمدار اسراییلی است آقای محمد علی اصفهانی آن را به فارسی برگردانده است :

[آنان که «هر دو طرف» را محکوم می کنند، پست تر از خود قاتلانند!->http://www.zhila.org/spip.php?article162]