گلی دشت: برای آدم‌هایی بزرگ؛ خواهرم بهاره هدایت و برادرانم بهمن احمدی امویی و حسین درخشان

این مطلب را گلی عزیز که در کمپین خانواده ه بزرگ زندانیان سیاسی خواهر بهمن است برای بهمن و بهاره و حسین نوشته و نخستین بار در وب سایت [خانواده ام را آزاد کنید->http://www.freemyfamilycampaign.com/persian/index.php/home/59-2010-11-10-09-53-29.html] منتشر شد :

دو راهی را عالی رد کردی. سر بلند شدی، کوه شدی و در خور ستایش بهترین ها. ستایشی نه از آن گونه که بعد از مرگ نصیب آدمیان می شود. به نام آزادی و حق به بند کشیده شدی، شکنجه شدی و برق داس را با چشم‌های خودت دیدی که بر گردن یاس ها نشست.

زمان هم روی دوشت وزنه ای گذاشت تا سنگین‌تر از پیشت کند، باری تو را باکی نبوده است، باکی نیست…که چنین گردن فرازی ذاتی همچون تویی ست.

پس با نوای نی خو گرفتی و حنجره ایران شدی از پشت میله های زمخت استبداد. استبدادی که چنگ انداخته بر ریشه هایت که سخت عمیق در دل خاک پیچیده اند.

دو راهی را عالی رد کردی.باشد تا غبار خستگی ها را در زیباترین روزها، خوشرنگ ترین روزها از شانه های عزیزت پاک کنیم