این روزها بحث های زیادی در فضای وب در باره شعار جمهوری ایرانی شده است. موافقان این شعار آن را به معنای ایران برای همه ایرانیان دانسته اند و آن را عامل وحدت میان گروهها ، اقشار و اقلیت های مختلف جامعه ایران توصیف کرده اند.
مخالفان نیز می گویند : این شعار موجب ایجاد شکاف میان طرفداران جنبش سبز می شود.کسانی نیز آن را یک شعار ساختار شکنانه دانسته اند که می تواند موجب واکنش های غیرمنطقی و تندتر بخشی از حاکمیت شود.
من قصد ندارم پاسخ موافقان و مخالفان این شعار را بدهم .فقط چند سوال ذهنم را رها نمی کند.
جمهوری ایرانی اساسا یعنی چه؟ آیا هر مردمی در هرکجای دنیا که کشورشان را برای همه مردم آن جامعه می خواهند جمهوری شان را با نام کشورشان توصیف می کنند ؟.مثلا می گویند جمهوری آلمانی ،جمهوری فرانسوی ،جمهوری آفریقایی و یا جمهوری گواتمالایی؟
احساسات کسانی که بر شعار جمهوری ایرانی تاکید می ورزند قابل درک است و این اصرارها تا حد زیادی عشق شان را به ایران نشان می دهد اما ناخود آگاه من را یاد کسانی می اندازد که اصرار داشتند و دارند به همه دستاوردهای مشترک بشری هرجور شده صفت اسلامی بدهند:اقتصاداسلامی ،جامعه شناسی اسلامی ،حقوق بشر اسلامی ،سینمای اسلامی و خیلی چیزهای دیگر.
همچنان که اصرار کسانی را برای اسلامی کردن حقوق بشر نمی فهمم ،اصرار کسانی دیگر را برای ایرانی کردن جمهوری نمی فهمم. مگر نه این است که حقوق بشر مفهومی مشترک برای همه مردم جهان است ،همچنان که جمهوری دستاورد هزاران ساله بشر است.
گفته می شود مخالفان جنبش سبز به دلایلی به رواج شعار جمهوری ایرانی دلخوش کرده اند .چرا که می دانند این شعار باعث ایجادشکاف در میان طرفداران این جنبش خواهد شد.شکافی که حتی می تواند میان بخشی ازبدنه جنبش سبز و سران جنبش نیز فاصله گذاری کند. آیا مخالفان جنبش از این فاصله بهره برداری تبلیغاتی نخواهند کرد ؟ آیا کمترین تبلیغ شان این نخواهد بود که سران جنبش سبز نفوذی در میان طرفداران خود ندارند؟ چرا که آنها در این مدت بارها در خواست کرده اند که شعارهای اختلاف برانگیز سر ندهند اما همچنان طرفدارانشان بر این شعار تاکید می کنند. آیا شک داریم که این فاصله گذاری و شکاف فقط مخالفان جنبش سبز را شاد خواهد کرد؟بهتر نیست در این مقطع زمانی از طرح شعارهایی که می تواند ما را از هم جدا کند بپرهیزیم؟ آیا انشعاب در جنبش سبز به نفع جنبش است یا مخالفان جنبش؟
زمان کمی به سیزده آبان مانده است .در این دو روز کمی به این پرسش ها فکر کنیم.فقط فکر کنیم .همین
+ نظری برای این مطلب وجود ندارد.
افزودن