چند تصویر برای کسانی که دلشان برای بهمن تنگ شده

بهمن دو ماه است که بعد از ۷۰ روز آزادی موقت به زندان بازگشته است.در این مدت فقط توانسته ام با او از پشت شیشه و از طریق تلفن صحبت کنم.شیشه های کابین هنوز مثل سال پیش کثیف است و من هر بار دلم می خواهد که ای کاش اجازه می دادند وسایل شوینده با خودم به زندان ببرم تا شیشه های تک تک کابین ها را خوب تمیز کنم تا هم من بهمن را بهتر ببینم و هم همه خانواده های زندانیان ،عزیزان شان را

همچنان گوشی های تلفن مشکل دارد و یکی در میان خراب است .یکبار همین که گوشی را برداشتم تا ازپشت شیشه با بهمن صحبت کنم دیدم تلفن کلا قطع است .به اطرافم نگاه کردم تا کابین خالی پیدا کنم و چقدر نگران شده بودم که بیست دقیقه وقتم به راحتی دارد از دست می رود و با صدتا دلهره بالاخره یک کابین دیگر پیدا کردم.

نمی دانم چرا دادستان تهران با درخواست های مکررم برای ملاقات با همسرم موافقت نمی کند؟
امروز مروری کردم بر عکس های بهمن در مدتی که آزاد بود ،تعدادی از عکس ها را اینجا می گذارم تا کسانی که شاید مثل من دلشان برای بهمن تنگ شده ، در دیدن این عکس ها با من سهیم شوند.

[گزارش تصویری از بهمن احمدی امویی در دوره آزادی موقت->http://www.zhila.org/spip.php?article292]