به یاد زندگان زیر آوارهای بم

سالروز زلزله بم است .هنوز هم فکر کردن به آن روزها و شب ها عذابم می دهد.بویژه فکر کردن به صدها نفری که زیر آوار مانده بودند و کسی به دادشان نرسید؟

من هنوزهم بعداز این همه سال از خودم می پرسم:بر زنده مانده های زیر آوارها چه گذشت؟ چند ساعت و چند روز آن زیرآوارمانده ها تلاش کردند از میان گلوی بی رمقشان آخرین فریادها را بیرون بدهند ،با این امید که شاید کسی دستشان را بگیرد و از زیر خاک بیرون بکشد…اما صد افسوس که کسی حتی صدایشان راهم نشنیدچه برسد به اینکه دست یاری به سوی شان دراز کند.

[ادامه مطلب->http://www.zhila.org/spip.php?article157]